Dag 9 Hakata Lejja naar Toraja

Vandaag hebben we er weer een lange dag opzitten.

We zijn vanmorgen om half zeven opgestaan voor het ontbijt. Toen we de zaal binnenkwamen was het net als gisterenavond helemaal rustig. We zijn namelijk de enige gasten in dit grote hotel. Er stond een lekker ontbijt klaar met geweldig uitzicht. Hier hebben we jammer genoeg niet lang van kunnen genieten want om acht uur stipt stond onze nieuwe gids Ikhsan klaar. Een vriendelijke kleine man. 

Onze eindbestemming van vandaag is Toraja. Dit is een rit van 7 uur. 

Onderweg hadden we een aantal stops op de planning.

We begonnen bij de floating houses. We kwamen aan bij de meest gammele brug die je je maar kan voorstellen. Locals gaan hier overheen met scooters. Rowen is al meteen bang dat wij hier overheen moeten, maar neeeee wij moeten er langs waarna we bij het water een visser zien staan met een bootje. En ja daar mochten wij in.  Eenmaal in de boot gaan we varen richting de floating houses.

Niet wetende dat we echt tot aan ons ondergoed nat zouden worden. De rit was een soort water attractie in de Efteling, maar gelukkig hadden poncho’s die ons (deels) droog hielden. We hebben hard gelachen om onszelf. Eenmaal bij de floating houses mogen we er een bezoeken en krijgen we koffie met gebakken banaan. 

Na ongeveer 30 minuten zijn we terug gegaan met de boot. Nog natter de heenweg. Aan het einde kregen we gezelschap van een roofvogel. En door de natte rit kon Rowen zich in de auto omkleden.

We zetten onze reis voort, eerst nog even de bandenspanning checken bij de locale banden meneer en dan door. We rijden door Singkang en gaan hier eten bij een klein tentje  (heerlijke rendang Sumatra stijl). Na het eten rijden we door. We horen overal vogels, maar zien ze niet. Ikhsan verteld ons dat de vogels in de huizen wonen. En ja mensen de vogels hebben hier echt eigen huizen. Grote betonnen huizen zijn gebouwd voor deze vogels. Om de zoveel meter zien we ze weer. De nesten van de vogels worden verkocht voor 1000euro per kilo aan Chinezen. Zij geloven dat de nesten van de vogels kracht geeft doordat deze gemaakt zijn van speeksel. 

We zetten de tocht door en rijden langs heel veel sawa’s. Het blijft een prachtig gezicht. Net voordat we nog 2 uur moeten rijden naar Toraja geeft Ikhsan aan een laatste stop te willen maken, maar dit komt er niet van. Er rijd een meisje vol met haar scooter tegen de zijkant van onze auto en ligt op de grond. Er ontstaat onrust en Ikhsan stapt uit de auto. Hij is lang weg? Maar wanneer hij terug is rijd hij snel door en vertelt wat er gebeurt is. Hij heeft het meisje afbetaald. Sommige mensen riepen dat het zijn fout was, maar dit was zeker niet het geval. In Sulawesi is de bestuurder van de auto altijd fout. Dit meisje had geen rijbewijs, verzekering, en helm op en was zelf de veroorzaker van het ongeluk, maar doordat er geen bewijs is stond Ikhsan  met zijn rug tegen de muur en koos voor de makkelijkste weg ; betalen en snel weg voor er nog meer boze mensen komen. 

We rijden door, maar hij heeft er zichtbaar last van. Ook zijn rijstijl is nog voorzichtiger dan eerder. We rijden over een vreselijke kronkelweg door de bergen. Er zitten mega veel gaten in de weg en het wordt steeds erger als de weg ook nog smaller wordt (een soort weg voor de gevaarlijkste wegen in de wereld). Uiteindelijk bereiken we de top van 1200meter, waarna we weer rustig af kunnen dalen, richting de vallei waar Toraja in ligt. Al snel spotten we de eerste typische Toraja huisjes. Diegene die wij spotten zijn echter niet bewoond, maar worden gebruikt als rijstopslag.

Eenmaal aangekomen in Toraja zijn we uitgeput, we gaan nog snel lang se wasserij waar we 8kg was voor 3 euro laten wassen en vertrekken richting ons prachtige hotel (foto’s volgen morgen).

 We nodigen Ikhsan uit voor het avondeten om ook nog even te praten over vandaag en hij trakteert ons uiteindelijk nog met een optreden met twee liedjes, karaoke is namelijk erg geliefd hier. Ralph is helemaal blij want er is weer bier aanwezig dus nu kunnen we lekker slapen.

Tot morgen!